Profaza: formowanie się chromosomów; na początku każdy z chromosomów składa się z dwóch ściśle połączonych chromatyd podczas profazy zanika jąderko, pęka otoczka jądrowa co stanowi koniec tej fazy
Metafaza: uporządkowanie położenia chromosomów; w tej fazie do centometrów przyłączają się białkowe włókienka wrzeciona podziałkowego co powoduje przesunięcie chromosomów w strefę środkową komórki. Pod koniec metafazy rozpoczyna się skracanie włókienek wrzeciona podziałowego. Wskutek tego pojawiają się siły ciągnące chromatydy w przeciwne strony. Doprowadza to do pęknięcia centromerów i rozpadu każdego chromosomu na dwie chromatydy, odtąd zwane chromosomami potomnymi.
Anafaza- wędrówka
Telofaza – rozpoczyna się gdy wędrujące
Interfaza- najdłuższa faza cyklu komórkowego , może być przygotowaniem do następnego podziału bądź oznaczać specjalizację, podwojenie liczby cząsteczek DNA
MEJOZA: składa się z dwóch podziałów prowadzących do powstania czterech komórek o zredukowanej do połowy liczbie chromosomów. Zachodzi w komórkach macierzystych gamet oraz zarodników. Podział redukcyjny bo zmienia liczbę chromosomów w jądrach komórek potomnych w ten sposób ze redukuje je o połowę, mejozę poprzedza interfaza. Składa się z pierwszego podziału mejotycznego zwanego redukcyjnym i drugiego który dobywa się na zasadzie mitozy.
Profaza I – pojawiające się chromosomy dobierają się parami tworząc biwalenty, które mogą utworzyć tylko dwa podobne chromosomy zwane homologicznymi, połączenie to umożliwia mieszanie materiału genetycznego czyli chromatydy wymieniają między sobą odcinki.
Metafaza I – włókienka wrzeciona podziałowego przyłączają się centromerów i układają całe biwalenty w płaszczyźnie środkowej komórki. Stopniowy skurcz włókienek wrzeciona podziałowego prowadzi do rozerwania biwalentów.
Anafaza I – skracające się włókienka wrzeciona kariokinetycznego odciągają chromosomy homologiczne do przeciwległych biegunów komórki. Czyli z każdego biwalentu jeden chromosom przemieszcza się do jednego bieguna a drugi do drugiego. Anafaza kończy się w momencie gdy
Telofaza I – wokół grup chromosomów odtwarzana jest otoczka jądrowe. Chromosomy częściowo ulegają despiralizacji, zwykle następuje też cytokineza.
W wyniku pierwszego podziału mejotycznego powstają dwie jednojądrowe komórki. Każda z nich ma podwójne chromosomy po jednym z każdej pary chromosomów homologicznych.
Drugi podział przypomina mitozę ale nie jest taki sam, bo nie poprzedza go replikacja DNA podział ten w każdym z jąder prowadzi do rozdziału chromosomów na chromatydy czyli do zmniejszenia liczby cząsteczek DNA o połowę. Ostatecznym skutkiem drugiego podziału mejotycznego jest zwiększenie liczby komórek potomnych do czterech haploidalnych. Komórki mają pojedyncze chromosomy niewymieszane czyli rodzicielskie oraz wymieszane.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz